هميشه تو ايام فرجه امتحانات، كلي كارهاي عقب مونده يادم مياد و تو همون حين درس خوندن، كلي برا ايام بعد از امتحاناتم برنامه‌ريزي مي‌كنم، كه اگه امتحانام تموم شد چنين و چنان مي ‌كنم و ديگه از وقتم بهترين استفاده رو مي‌كنم و نمي ذارم مفت مفت از دستم بره و... . ولي نمي دونم چرا تا امتحانا تموم مي‌شن، دوباره اين تب تنبلي مياد سراغم و من مي‌مونم و اين همه دورريز گنج گران‌بهاي زمان(افسوس!)

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بعد چن تا پست قبلي يه حرفايي هم با خدا زدم كه گفتم اين‌جا هم بنويسم:

خدايا كاري كن كه از پذيرش نقش و مسئوليت جديد هيچ واهمه‌اي نداشته باشم و همچنين كمكم كن تا همه استعدادهايي كه تو بهم بخشيدي رو شكوفا كنم و ازشون قشنگ‌ترين استفاده‌ها رو بكنم. 

 خدايا طوري كن كه باورم بشه فرصتم برا آزمون مهم زندگي و بندگي خيلي خيلي كمه و من واقعا شب امتحانيم و بايد از حتي ثانيه‌هاي زندگي‌اي كه تو بهم هديه دادي، استفاده كنم؛ تا تو آزمون مهمي كه تو داري ازم مي‌گيري، الف بشم.

خدايا ارزش وقت و زمان رو به من بباورون! 

خدايا مديريت زمان و برنامه‌ريزي دقيق و عمل كردن بهش رو به من ياد بده.