و اما اسلام و بحث نامگذاري:
اسلام تاكيد داره كه والدين حتي قبل از اين‌كه فرزند قدم به دنيا بذاره، براش اسم انتخاب كنن و حتي تو دوران جنيني او رو با اسمش صدا بزنن، حالا اين‌كه اين با اسم صدا زدن در دوران جنيني چه اثراتي داره، علم امروز، جديدا به برخي از اون‌ها پي برده و به اين رفتار تاكيد داره، ولي تو يه حديث داريم كه در قيامت هر كسي با اسم خودش صدا زده مي‌شه و در نتيجه اسامي خوب، براي صاحبانشون سودمند خواهند بود و تو يه حديث ديگه هم داريم كه امام علي عليه‌السلام مي‌فرمايد:«فرزند خويش را پيش از تولد نامگذاري كنيد. هرگاه نمي دانيد پسر است يا دختر ، آنان را به تناسب مرد و زن بودن ، نامگذاري كنيد چرا كه مردم در هنگامه ي قيامت به نام هاي خويش خوانده مي شوند و فرزندي كه سقط شده باشد و نامي براي او تعيين نكرده باشند ، در روز قيامت از پدر مؤاخذه خواهد كرد» و در احاديث توصيه شده، اگه تا تولد هم فرزند رو نامگذاري نكرديد، تا روز هفتم نام نيكي براش انتخاب كنيد و البته باز در احاديث توصيه شده كه فرزندانتون رو تا 7 روز اگر پسر هستن، با نام «محمد» و اگر دختر هستن با نام «فاطمه» صدا بزنيد. حالا اين‌كه اين 7 روز به اين شكل صدا زدن چه تاثيراتي بر روح و روان و حتي جسم بچه داره، فعلا كه علم قاصر بوده و خدا مي‌دونه و بس! اصلا نام اهل‌بيت بر فرزندان گذاشتن از مصاديق تولي و تبريه و برخي اسم رو شعاري مي‌دونن كه به كرات تكرار مي‌شه و اثرات شگرفي هم بر خود فرد و هم بر بقيه كه اون اسم رو مي‌شنون، داره.
پيامبر اكرم صلي‌الله عليه و آله در حديثي مي‌فرمايد كه«اگر كسي 4 فرزند داشته باشه و يكي از اون‌ها رو به اسم من نام نگذاشته باشه، بر من جفا كرده» و در جاي ديگر توصيه كردن كه« بچه‌هاتونو با اسم پيامبران نامگذاري كنيد و اسامي عبدالله و عبدالرحمن، از بهترين نام‌ها هستند» و باز تو يه جاي ديگه فرمودند:« هيچ سفره‌اي گسترده نشده كه كسي با يكي از اسامي محمد و يا احمد بر آن نشسته باشه،مگه اين‌كه اون منزل در هر روز 2 بار مورد تقديس واقع بشه»
فكر مي‌كنم اين حديث رو اكثر ماها شنيديم كه« حق فرزند بر پدر اينه كه ايم خوب براش انتخاب كنه». حالا من امروز مي‌خوام در مورد اسماي خوب و كلا نامگذاري يه مطلب بذارم.
اين بحث از چند منظر قابل بررسيه؛ يكي از منظر ديني، يكي از منظر روان‌شناسي و بعدي هم از نظر اجتماعي.
در كل، اسم هر شخصي تو شخصيتِ او تاثير فراوان و انكارناپذيري داره و علم روان‌شناسي امروز هم، با بررسي اين تاثيرات به نتايج جالبي رسيده و بيان مي‌كنه بين شخصيت افراد و اسم اون‌ها، نوعي ارتباط ايجاد مي‌شه و اسم خوب مي‌تونه انگيزه كارهاي خوب و گرايش به سمت الگوهاي خوب رو در او ايجاد كنه و برعكس، اسامي تحقيرآميز و نكوهيده، مي‌تونه منجر به گرايش‌هاي منفي، انزوا و انتقام و پرخاش‌گري بشه.
طبق تحقيقات علمي، بچه‌ها از حدود 2 تا 3 سالگي، اسم خودشونو تشخيص مي‌دن و تو اين سن، از كلمات« من، به من و مال من» بيشسترين ميزان استفاده رو مي‌كنن و از همين سن، اسمشون يك وجه تمايز بين اون‌ها و ديگران براشون شناخته مي‌شه و اصلا جواب كودك به اسمش(هويتش) از اولين عكس‌العمل‌هاي هر كودكيه، چرا كه كودك بيشتر از هر كلمه‌اي اسمِ خودش رو مي‌شنوه. به همين دليل نام اون‌ها نقش تعيين‌كننده‌اي براي كسب هويت و شخصيتشون ايفا مي‌كنه و باز هم طبق نظر روان‌شناسا، دستگاه گيرنده‌ي صوتي كودك به شدت حساسه و هر صدايي مي‌تونه تاثير ويژه‌اي بر اون داشته باشه و بر ساختار شخصيتي او و زندگي آينده‌اش تاثير مي‌ذاره؛ دقيقا مثل اذاني كه در گوش كودك خونده مي‌شه؛ هر اسم و واژه‌اي هم يه فركانس خاص داره و گاهي مي‌تونه انرژي مثبت داشته باشه و گاهي برعكس داراي انرژي منفي باشه و سلول‌هاي مغزي كودك رو تحريك كنه و الگوي ذهني فرد رو بسازه. از نظر تربيتي نيز اسم نيكو و زيبا مي‌تونه تاثيراتي بر هورمون‌هاي بدن داشته باشه و احساس رضايت‌مندي و لذت و در نهايت آرامش رو به فرد القا كنه و هم‌چنين تو برقراري ارتباط موثر با ديگران اثرگذار باشه و باعث مي‌شه كه ديگران هم با ديد مثبت‌تري به فرد نگاه كنند.