شروع كلاس، براي هر معلمي به يه روشيه. البته خيلي‌ها هيچ روش خاصي ندارن و كاملا كليشه‌اي و معمولي، كلاس درس رو شروع مي‌كنن، ولي به نظر من نحوه شروع كلاس، خيلي تو جلب توجه شاگردا اثر داره و مي‌تونه حتي يه كلاس غير جذاب رو براي حتي دانش‌آموزان تنبل، خيلي جذاب كنه.

يادش به خير، ايامي كه رفته بودم طرح ولايت(اردوي بسيج دانش آموزي و هم‌چنين بسيج دانشجويي)، فكر مي‌كنم براي اولين بار بود كه با شروع كلاس با دعا( اكثرا دعاي فرج يا يه صلوات) آشنا شدم. خيلي برام لذت‌بخش بود كه كلاس درس با يه دعا شروع بشه و آخرش هم با يه دعا تموم بشه. بماند كه نكاتي هم كه معلما، تو كلاسا به بچه‌ها ياد مي‌دن، خيلي تو ذهن‌ها ماندگاري بالايي دارن، و اساتيد ما تو دوره طرح ولايت، نكات و اشعار ناب زيادي به ما ياد مي‌دادن.

اون ايام تجربه لذت‌بخشي بود و تا مدت‌ها ديگه حتي مشابهش هم تكرار نشد. تا اين‌كه تو يكي از سال‌هاي كارشناسي، استاد درس مدار الكتريكي(مهندس كبيري) كه از اسلايدهاي پاورپوينت هم براي تدريسش استفاده مي‌كرد، اول هر جلسه‌اش رو با قرآن شروع مي‌كرد! استادي كه از تهران مي‌اومد و اون سال‌ها كه خيلي لبتاپ رايج نشده بود، اون با لبتاپش مي‌اومد كلاس و وقتي كمتر براي تدريس از اسلايد استفاده مي‌شد، او از اين روش براي تدريسش استفاده مي‌كرد و در كل يه استاد باكلاس بود، اول هر جلسه يه بلندگوي كوچيك به لبتاپش وصل مي‌كرد و يه قرآن با صداي قاريان خوش صدا و مشهور و پس زمينه‌هاي كاملا مناسب با آيات، تو كلاس پخش مي‌كرد و بعد چند دقيقه پخش قرآن؛ به سراغ تدريس درسش مي‌رفت. يادمه اولين جلسه همه بچه‌ها تا آخر كلاس، هاج و واج مونده بودن كه حتما تا آخر كلاس، استاد قراره نكته‌اي چيزي بگه، ولي بعد كه ازش پرسيدن، گفت نه شيوه من براي تدريس، اين شكليه.

روش استاد مثل توپ تو دانشگاه صدا كرده بود و دهن به دهن به گوش همه رسيده بود كه فلان استاد باكلاس كه از تهران مياد، با پخش يه كليپ چند دقيقه‌اي از قرآن درسش رو شروع مي‌كنه!

چند سالي گذشت تا يه استاد ديگه قسمتمون شد كه از قضا او هم از اساتيد باسواد و باكلاس بود(مهندس نصيري)؛ استاد درس گرافيك و مباني برنامه‌نويسي آن؛ اين استاد هم شيوه جالبي براي تدريس داشت. در ميان اسلايدهاي آموزشي‌اش، آغاز هر بخش يا موضوع جديد، از حديثي زيبا و مناسب استفاده مي‌كرد و حتي به شكل سوال و يا ايجاد دغدغه‌اي براي دانشجويان، روي آن حديث مانور هم مي‌داد و البته گاهي ميان تدريس، اندكي هم به آن حديث مي‌پرداخت و هم رفع خستگي و يكنواختي كلاس مي‌نمود و هم تنوع و هم به نوعي تبليغ دين.

شيوه اين استاد هم بسيار سريع دهن به دهن در دانشگاه پخش شد و براي همه جالب بود.

ــــــــــــــــــــــــــــ

اميدورام معلما، از شيوه‌هاي نو و ابتكاري و جذاب، هم براي آموزش نكات درسي، وهم نكات جنبي و حاشيه‌هاي گاهي پررنگ‌تر از متن، استفاده كنن.