من به جوانها غالباً در مورد قرآن سفارش میکنم. سعى کنید رابطهتان را با قرآن
قطع نکنید. هر روز، ولو نصف صفحه، قرآن بخوانید؛ اینها همهاش مقرِب انسان است؛
صفاى روح و گشایش و فتوح معنوى را همینها براى انسان به وجود مىآورد. آن آرامش،
آن صبر و سکینهى مورد نیاز انسان - که «فأنزل اللَّه سکینته على رسوله و على المؤمنین
و الزمهم کلمة التّقوى». این نعمتى است که خداى متعال آن را به رخ مؤمنین میکشد،
که ما سکینه و صبر و آرامش و طمأنینه را از سوى خودمان به پیغمبر دادیم، به مؤمنین
دادیم - با همین چیزى که عرض کردیم، حاصل میشود؛ در درجهى اول با تلاش براى دور
شدن از گناهان است.
اینکه
میگوئیم دورى از گناهان، معنایش این نیست که اول باید بکلى همهى گناهان را ترک
کنید تا بتوانید وارد مرحلهى دوم شوید؛ نه، اینها با هم توأم است. باید همت این
باشد، باید تلاش این باشد که گناه از ما سر نزند. تقوا هم به همین معناست. التزام
به توجه در نماز و در تلاوت قرآن و اینها چیزهائى است که معنویات و صفاى روح را
براى ما به ارمغان مىآورد؛ آن آرامش و طمأنینه و سکینهى لازم را به ما میدهد؛
نیازى نیست به رفتن درِ خانهى عرفانهاى کاذب، دروغى، مادى، توهّمى و تخیلى، که
هیچ واقعیتى پشت سرش نیست. هم دانشجوها را، هم جوانان دبیرستان را توجه بدهید به
همین جنبههاى دیانت و تدین. تدین را یک عنصر اساسى براى مخاطبِ خودتان قرار بدهید
و بدانید انشاءاللَّه خداى متعال هم کمک خواهد کرد.
__________
بیانات
امام خامنهای در مهر ماه سال 91 در جمع معلمان خراسان شمالی